Als ware bewakingscamera’s tasten onze ogen voortdurend het scherm van onze gsm, smartphone, computer en tv af. Op zoek naar een echte ontmoeting, een hoopvolle toekomst, een verlossing. De andere kant op kijken lukt niet. Want het catastrofenieuws komt in uiteenlopende gedaanten en uit alle hoeken tegelijk op ons af.

Deze onrustige bestaansconditie zette Victoria Deluxe en Het Collectief ertoe aan om samen een allegorische bespiegeling te maken op onze hedendaagse maatschappij, met de focus op haar virtuele vlucht. Uitgangspunt is het Passagenwerk van de filosoof Walter Benjamin die – op de vlucht voor de nazi’s – moe en uitgeput uit het leven stapte in Portbou, het eerste Spaanse dorp over de grens met Frankrijk.

Dwalend door de Parijse glazen en gietijzeren passages aanschouwde Benjamin in het begin van de 20e eeuw het opkomende consumentisme. In de schaduw van het dagelijkse vertoon werd het verval van de Verlichtingsidealen toen al scherp zichtbaar. Het zou nog tot de Tweede Wereldoorlog duren vooraleer zijn tijdgenoten abrupt uit de naïeve droom van het vooruitgangsoptimisme ontwaakten.

Aan het begin van de 21e eeuw zou Benjamin eenzelfde schemerwereld terugvinden in onze digitale en audiovisuele passages die ons, als consumenten, zogoed als permanent omsluiten. Aan de hand van de montagetechniek die Benjamin heeft ontwikkeld, schetsen we een beeld van de actuele geschiedenis en zoomen we in op de allesoverheersende marktlogica die zich systematisch en als een bezwerende sluier over ons uitvouwt.

We vinden zowat alles en iedereen leuk op Facebook. We storten ons op kick ass-fitness om ons lichaam te trainen en te conditioneren. Computergames en spelprogramma’s scheren hoge toppen dankzij het eliminatieprincipe. De armoede wordt de wereld uitgeholpen met ‘We are the world, we are the children’. We blijven zingen, ondanks Twitter, de pornoficatie van onze cultuur en de lawines aan awards die leiden tot een ontwaarding van al wat wezenlijk en van echte waarde is. We zullen spelen, wachtend op een Messias die niet komt. En intussen staan de mensen in dichte drommen paraat voor de grote leider die vrijheid en verandering belooft.