“De laatste tijd ben ik enorm veel bezig met Extinction Rebellion. Tijdens de eerste lockdown ben ik op zoek gegaan naar een beweging om me bij aan te sluiten aangezien ik veel extra tijd had. Toen ik las waar Extinction Rebellion voor stond, dacht ik “dit is op mijn lijf geschreven, ik moet daarbij”. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het leven op aarde in groot gevaar is. Daar wordt veel te weinig aandacht aan geschonken, dat zou elke dag op het nieuws moeten komen. En het zijn vooral de arme landen in het zuiden (die het minst verantwoordelijk zijn voor de klimaatchaos), die nu al de grootste slachtoffers zijn. Wij (XR) willen dat er naar de wetenschap geluisterd wordt! Wij willen dat de waarheid verteld wordt.

Eén van de kenmerken van Extinction Rebellion is dat wij burgerlijk ongehoorzaam zijn. Want veranderingen gebeuren nu eenmaal niet zomaar, zeker niet als ze hoogdringend zijn. Eigenlijk zouden zulke zaken meer in het nieuws moeten komen, maar onze acties worden ook niet altijd even goed onthaald of worden verzwegen door de media. Het is vandaag de dag ook ontzettend moeilijk om tegen al het fake news in te gaan.

Wat ik heel belangrijk vind is dat we sámen dingen doen. Je wordt ook niet gelukkig van materiële dingen, hé. Ik heb alles wat ik moet hebben, maar waar ik echt gelukkig van word is van dingen samen te doen die zin hebben. Die vind ik zowel bij Extinction Rebellion als bij Victoria Deluxe. Ik ben ooit bij Victoria Deluxe terechtgekomen door de oproep voor ‘Was ist los mit dem Mann?’. Ik zat toen in de zoveelste relatiecrisis en ik dacht: “ik heb het een beetje gehad met die mannen”. Op die manier heb ik met een twintigtal vrouwen samen op het podium gestaan. Ik heb daar zeer goede vriendinnen aan over gehouden. Het was ook een fantastische ervaring om samen met Victoria Deluxe iets sociaal te kunnen brengen voor een publiek.

Het laatste project waaraan ik heb meegewerkt, is ‘Lof der Zotheid’. In eerste instantie werd ik door Dominique Willaert gevraagd om een tekst te lezen, ik vond het een super goed idee om iets rond psychische kwetsbaarheid te doen. Dat is iets dat veel te weinig en vaak verkeerd belicht wordt. Zelf ben ik verschillende keren gedwongen opgenomen geweest, daar heb ik eigenlijk veel trauma’s aan overgehouden. Dus de psychiatrie heeft mij echt niet geholpen om gelukkig te leven. Het enige wat misschien een beetje geholpen heeft is dat men in een universitair ziekenhuis na anderhalf jaar ontdekt heeft wat er aan de hand is met mij.

Mijn “aandoening” heeft natuurlijk een aantal zaken bepaald in mijn leven, het heeft twee kanten. Zonder zou ik bijvoorbeeld nooit in het project van ‘Lof der Zotheid’ gezeten hebben. Ik zou die dingen niet willen missen, maar soms is het wel gevaarlijk en ben ik niet te stoppen. Als ik manisch ben, heb ik het gevoel dat de wereld aan mijn voeten ligt. Iemand anders moet daar coke voor snuiven bij wijze van spreken, ik heb dat niet nodig.

Ik heb dat deel van mezelf ook pas leren aanvaarden door erover te lezen. Ik wou het weten, ik wou erover horen. Ik heb dat echt bestudeerd, het internet afgeschuimd, boeken gelezen… Maar dit is nu wie ik ben, dit is Miep. Mijn vrienden weten dat ook, dat ik zo ben. Soms heb ik gewoon slechte dagen en voel ik mij echt depressief zonder dat daar een reden voor is. Ik hou dat nu ook bij. Elke dag geef ik mezelf een cijfer zodanig dat ik grafieken heb. Zo kan ik mezelf ook beter volgen. Ik denk eigenlijk dat het ook veel met onze maatschappij te maken heeft. Het zou allemaal wat leefbaarder zijn als alles wat zachter was. Tijdens het project van ‘Lof der Zotheid’ zat ik in een bepaalde periode heel diep. Maar als ik dan was komen repeteren, was het bij het weggaan al veel draaglijker.

Ook deel uitmaken van Extinction Rebellion en het feit dat we samen vechten voor een leefbare wereld, helpt me enorm. Wij zorgen voor elkaar, we zijn er voor elkaar. Levensbelangrijk!

Mijn droom is dat we het redden. Dat we de ramp waar we nu op afstevenen, kunnen tegenhouden, sámen. Niet alleen de ecologische ramp waar het klimaat en het milieu een onderdeel van zijn, ook de onrechtvaardigheid in de wereld. Het één kan trouwens niet zonder het andere! Dat we de dag van vandaag nog met racisme te maken krijgen, dat kan je je toch niet voorstellen?

Misschien dat ik het ergste niet meer zal meemaken, maar onthoud mijn woorden: het wordt hier onleefbaar als er nu niet dringend veranderingen komen, no business as usual!!!  Of zoals António Guterres zegt: “delay means death”.

Dat is ook het mooie aan Victoria Deluxe en Extinction Rebellion, de rebellie daar en het samenwerken aan een betere wereld. Want zolang er rebellie is, is er hoop.”

Miep – werkte als speler mee aan onder andere ‘SOMER’, ‘Misschien zal ik toch blijven’ en maakt nu deel uit van het vertelatelier ‘Lof der Zotheid’. Miep engageert zich ook voor Extinction Rebellion