PUBLIEKSREACTIES

‘Beste mensen van Victoria Deluxe, zelden heb ik zo een aangrijpend stuk gezien. Bedankt! Dit is echt schoon en puur. Verdomme, schone mensen achter de muren.’

(Bert Anciaux)

 

‘Het was  indrukwekkend gisterenavond. Ik krijg niet dikwijls de tranen in de ogen, maar dat was gisteren wel het geval. Een sterke en anderhalf uur durende inlevingsreis. Jammer dat je er niet kon bij zijn. Het slotmoment toonde duidelijk wat dit traject bij de acteurs heeft teweeg gebracht. Sterk. Dikke proficiat.’

(Jan Claerhout en Catherine)

 

‘Ik ben net terug van de voorstelling in de gevangenis, en moet bekennen – het gebeurt me zeer weinig – dat ik stilletjes heb geweend. De acteurs die dit hebben gebracht, hebben ongetwijfeld vele bruggen overgestoken.’

(Herman Peeters)

 

‘Ik kom net terug van de Gentse gevangenis, waar ik onder de indruk was van het optreden “Een nieuwe wandeling”. Ik maak nu deel uit van de commissie van toezicht, waardoor ik toch geregeld gesprekken heb met gedetineerden en geïnterneerden en voeling heb met wat bij hen leeft. Het is duidelijk dat dit voor volwassenen en zeker voor hen die ik deze avond aan het werk zag van grote betekenis kan zijn, misschien zelfs een kentering is in hun leven kan betekenen. Dat is, zoals we weten, niet evident in een penitentiair systeem. Heel erg gefeliciteerd en bedankt.’

(Armand De Meyer)

 

‘Ik heb gisteren een formidabele voorstelling bijgewoond in de gevangenis van Gent. Zelden heb ik zo’n aangrijpende voorstelling gezien. 
Dit was  meesterlijk! Tegelijk was ik diep geraakt door het feit dat jij er niet binnen mocht. De spelers hebben evenwel wraak genomen: in elke zin die ze uitspraken was jij aanwezig ! Gedachten kun je niet ketenen.’

(Fred Louckx)

 

‘Een grote proficiat voor het prachtige regiewerk dat jullie afgeleverd hebben.
Het was een groots spektakel met de intense beleving en met een heel menselijk verhaal.
De muziek was doorweven en de emotie stond op de planken.
Het bracht op het einde bij mij waarachtig tranen in de ogen.
Deze mensen op het podium hebben zich uit de vergeethoek gespeeld.

(Ivan Van Praet)

 

Ik ben gisteren gaan kijken naar “Een nieuwe wandeling”.
Het resultaat was prachtig! 
Mooi om naar te kijken, ontroerend, deugddoend, …
Het blijft ook serieus aan de ribben plakken. 
Als vrijwilliger in de gevangenis, als orthopedagoog, als mens kan ik me voorstellen dat dit absoluut geen makkelijk project kan geweest zijn.
Maar prachtig werk!’ 
Veel ontzag voor u, de andere medewerkers en spelers.’

(Eva van Hoecke)

 

 

 ‘Via deze weg toch even zeggen dat het een fantastische voorstelling was! In het begin voelde ik mij wat onwennig als toeschouwer, maar al snel werd ik meegezogen in de verhalen en het acteertalent van de gevangenen. Ruth en ik waren zwaar onder de indruk. Jullie zijn erin geslaagd de gevangenen een groot stuk waardigheid in hun gekwetstheid te geven, of misschien nog beter: ze zijn er zelf in geslaagd, ook om groep te vormen en hoop uit te drukken.’

(Bruno Spriet)

 

‘Ik hoop dat het applaus gisterenavond tot bij jou hoorbaar was. Het was ook voor jou bedoeld. De “nieuwe wandeling” is een beklijvend verhaald dat raakt tot in de ziel omdat je zo goed voelt dat het ook de deelnemers heeft geraakt ! Het kunnen bereiken van  dergelijke emotie bij een groep van mensen die vaak zo afgesneden zijn van hun eigen emotie is weinigen gegeven ! Chapeau …

 (Karin Van Maldergem)

 

‘Wat ik gisteren niet alleen gezien en gehoord, maar ook gevoeld en beleefd heb in de Nieuwe Wandeling zal mij lang bijblijven. 
Van harte gefeliciteerd. Het theaterproject met gedetineerden en geïnterneerden is een  grootmenselijke prestatie, waar spelers en publiek intens deugd van hebben.’

(Georges Martyn)

 

‘Als je als gedetineerde/geïnterneerde zo’n thema’s gaat tonen op de planken, is er geen sprake van acteren maar is dat echt iets zeer diep en enorm kwetsbaar.
Als je op scène iemand kunt laten zeggen ‘pa, ik zie u graag’ dan is dat zeer fundamenteel. Tegelijkertijd acteren ze ook, de codes van een goede opbouw zijn er. 
Dus ook het artistieke métier eist zijn plaats op. En dat is dan een pluim voor de regisseurs en al die mensen achter de schermen.
Wat vooral gigantisch veel indruk maakt, is dat zij spelen voor een publiek dat hen applaus geeft. Ik denk dat dit voor hen maar ook voor het publiek een heel sterke ervaring is die niet zo maar in woorden te vatten is en die voor iedereen apart anders zal ingekleurd worden.’

(Gerrit Geerts)

 

‘Gisteren naar de gevangenis geweest voor een Nieuwe Wandeling. Een theatervoorstelling met gedetineerden en geïnterneerden. Wel, ik was ontroerd om te zien hoe mensen op een podium boven zichzelf uitstijgen. Hoe mensen die nooit voor een publiek hebben durven spreken, de schroom overwinnen. Hoe mensen door de kunsten aan zelfvertrouwen winnen. Koude rillingen. Het moet een sterk proces geweest zijn. En is dat niet fundamenteel in het sociaal artistiek werk? Mooi!’

(Bram Vandekerckhove)

 

Beklijvend, aan de ribben klevend en herkenbaar, zelfs als je niet echt in de gevangenis zit.

Dikke proficiat!!

(Linda Adam)

 

Gewoon om je te zeggen – wat ik je al sinds vrijdag wilde zeggen maar door het vele werk niet lukte – dat ik het stuk in de gevangenis heel heel sterk vond. Ontroerend. Het beste wat ik al van jullie zag. Heel menselijk, herkenbaar… zodat je je afvraagt: wat zitten die mensen hier eigenlijk te doen? Er zat fameus talent in de groep; die dame met haar korte blonde haar leek bij momenten een geboren actrice. Maar ze was absoluut niet alleen. De manier waarop bijna alle spelers moeilijk brengbare dingen toch op de juiste toon brachten, was straf. Ik zou zo nog een tijdje kunnen doorgaan met positieve kenmerken opsommen: het concept van het voetbalveld, de muziek, … het versterkte allemaal

Dus…. een dikke proficiat.

(John Vandaele)

 

Beste acteurs en actrices,

Dankzij jullie heb ik vorige vrijdag een enorm mooie, boeiende en ontroerende avond gehad. De toneelvoorstelling ging door in de gevangenis, maar jullie slaagden erin mij dit te doen vergeten en mij naar een toneelstuk met acteurs en actrices te doen kijken, in plaats van naar een spel met gedetineerden en geïnterneerden. Voor de eerste keer vond ik voetbal iets interessants! Ik wil jullie bedanken voor deze onvergetelijke avond en jullie passie en hoop dat jullie de tijd in de kleedkamer met veel hoop en positivisme kunnen doorbrengen en dat jullie nadien een mooie entree op het veld kunnen maken. Ik wens jullie het allerbeste!

(Karen Hemelinckx) 

Ik ben heel erg onder de indruk van De Nieuwe Wandeling
Qua diepgang en authenticiteit één van beste stukken die ik ooit zag ,
Veel dank voor alle energie die jij en de medewerkers erin staken.

(Stefaan Segaert)

 

Only to telling you that yesterday was a beautiful theater session.
We stay a long time with Marjan clapping with tears in our eyes.
We couldn´t stop talking about what we lived there. 
Very intense, something that it´s touching and changing you for ever (Marjan)
Ewoud was also impecable in the sound…
Congratulations one more time for you and the whole team…abrazo

(Eduardo Tardaguila)

 

Was zondag in de Gentse gevangenis getuige van een van de meest aangrijpende en tegelijk meest hoopgevende stukjes theater van de afgelopen jaren.  Een grote pluim voor deze gevangenen en voor het werk van het Victoria Deluxe team.
You’ll never walk alone!

(Jan Buelinckx)

 

Dit was schitterend! Een voorstelling die blijft kleven en bij momenten echt ontroerend…. Fantastisch wat men gedaan heeft gekregen!

(Katleen Ghequiere)

 

Ik heb zondag kunnen genieten van jullie prachtige voorstelling maar had helaas de kans niet om jullie dit persoonlijk te zeggen.
Dus doe ik het maar via via een digitaal kanaal
Proficiat aan iedereen
Het lijkt alsof  jullie reeds ervaren rotten zijn in dit vak
Wat een rust en concentratie!

(Tom Dupont)

 

Wauw, bleiten, blozen, zweten…en geroepen dat ik gedaan heb op het einde van ‘goed gedaan, goed gedaan’. Dit verandert iets voor altijd. Wat een bom van energie. Het is het beste dat ik ooit gezien en gevoeld heb. Walk on!

(Evelien Hoedekie)