dans/theatervoorstelling.

Jongeren die uit het bad van YOUnited9000 komen, krijgen elk seizoen de kans om mee te werken aan een of meerdere doorgroeiprojecten, volwaardige producties van Victoria Deluxe en andere culturele huizen.

Move On was het eerste doorgroeiproject in 2016.

 

“De tijd dringt! We gaan ervoor! De wereld ligt aan onze voeten! MOVE ON!

In een wereld waar technologie, terrorisme, geweld, agressie, werkonzekerheid, sociale media, consumptie zegevieren, zijn tien Gentse jongeren op zoek naar zichzelf. Ze werpen een kritische blik op de wereld waarin ze opgroeien en omringen zich met liefde en vriendschap.“

Spelers.

Lauren Spruyt, Hilair Francisco, Jose Ordonez, Yannick Tayou, Nabil Haizoune, Kristina Kristova, Steffen Meirlaen en Sammy Belabbas

Regie.

Karim Kalonji

Geluidsontwerp.

Ruben Nachtergaele

Deze voorstelling speelde in mei 2016 en Kunstencentrum Vooruit en werd wegens succes in november 2016 hernomen in Kunstencentrum Vooruit.

Over het project.

Karim Kalonji maakt dit seizoen een dans/theatervoorstelling over de diverse manieren waarop jongeren onze/hun stad gebruiken.

Deelnemers zijn jongeren die uit de eerste twee werkjaren van YOUnited9000 komen en dus de kans krijgen om mee te werken aan een volwaardige productie.

Dit project start in oktober 2015 vanuit een artistiek onderzoek. In de stad maken we beelden op plekken waar jongeren voorbij komen, hangen,…
op plekken die door jongeren worden gebruikt: station, bussen en trams, de ingang van scholen, shoppingcenters, …
Met de camera proberen we onopvallend te registreren hoe jongeren BEWEGEN.
We proberen de (a)typische bewegingstaal op beeld te registreren: hoe ze hangen, elkaar lichamelijk plagen, elkaar lichamelijk verleiden, vluchten voor en vechten met elkaar, slenteren, hangen, zich haasten,…

Dit artistiek onderzoek wil vooral in beeld brengen op welke manier de jongeren de publieke ruimte in onze steden gebruiken (en kleur geven: in letterlijke en figuurlijke betekenis). Belangrijk is dat de vaststelling dat grote delen van de publieke ruimte sterk en streng gecontroleerd worden (o.a. door camera’s, politieagenten,…). We kunnen in die zin de hypothese van de ‘bezette stad’ hanteren en onderzoeken hoe jongeren zich in die bezette stad proberen vrij te bewegen (bevrijden).